سوکت زدن کابل شبکه اگر مهمترین مرحله راه اندازی شبکه نباشد، قطعاً یکی از مراحل مهم و حساس آن به حساب می آید. با اشتباه در جای گذاری یکی از سیم ها به طور کلی فرایند راه اندازی شبکه مختل می گردد و یا باز شدن بیش از حد پیچش سیم های Twisted Pair قبل از کانکتور، پهنای باند شبکه یا میزان تاخیر تحت تاثیر قرار می گیرد. از این رو سوکت زنی یا همان اتصال کانکتور RJ45 نری یا مادگی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
با اینکه عملکرد شبکه های بی سیم هر سال بهبود می یابد، اما عده کثیری معتقدند، از لحاظ سرعت، میزان تأخیر، توان عملیاتی و پایداری، هیچ چیز مانند اتصالات سیمی شبکه کارایی ندارد. البته روترها، سوئیچ ها و اکسس پوینت ها در شبکه های بی سیم نیز توسط کابل شبکه به یک دیگر متصل می شوند، بنابراین اتصالات کابل شبکه در شبکه سیمی نیز حائز اهمیت است.
مواد مصرفی
کابل شبکه، سوکت، آچار سوکت زن
ابزار مورد نیاز
استریپر (Stripper)، سیم چین، روکش سوکت
مرحله اول/حذف روکش کابل
پیشنهاد ما استفاده از استریپر است، اما شما می توانید با استفاده از وسایل دیگر، یک اینچ (دو سانت و نیم) از سر کابل را اندازه بزنید و روکش را جدا کنید. سعی کنید برشی یکنواخت و مرتب انجام دهید تا رشته های داخل کابل همگی در دسترس و قابل رویت باشند.
نکته: مراقب باشید که روکش سیم ها آسیب نبیند و هیچ یک از سیم ها قطع نشوند؛ در غیر این صورت عملیات سوکت زنی دچار اختلال خواهد شد.
مرحله دوم/منظم سازی سیم ها
بعد از حذف روکش با دسته ای از سیم ها مواجه خواهید شد که نیاز است آن ها را در یک راستا قرار دهید. تنها صاف و منظم نمودن سیم ها ملاک نیست؛ شما باید مانند تصویر سیم ها را با ترتیب مخصوص کنار هم قرار دهید. به طور کلی 8 سیم وجود دارد که ترتیب آن ها از چپ به راست به این شرح است: نارنجی-سفید، نارنجی، سبز-سفید، آبی، آبی-سفید، سبز، قهوه ای-سفید و قهوه ای.
گفتنی است که نقشه کابل های شبکه از دو استاندارد با نام های T568A و T568B پیروی می کنند. در این مقاله در مورد استاندارد B توضیح داده شده که نسبت به مدل A مرسوم تر است. اکثر کابل های شبکه مطرح در بازار اعم از کابل های شبکه ایرانی مانند کابل شبکه خراسان افشارنژاد یا کابل های خارجی مثل کابل شبکه لگراند، از استاندارد B پیروی می کنند.
نکته: اگر جنس روکش کابل شبکه مرغوب نباشد، ممکن است در حین لخت کردن کابل، بخشی از روکش کشیده شود و یا سیم ها از درون روکش یک مقدار به بیرون کشیده شوند که محاسبات طولی شما را تحت تاثیر قرار دهد.
مرحله سوم/برش رشته سیم ها
در این مرحله باید یک سانت و سه میلیمتر از آن دو سانت و نیم رشته سیم ها را برش دهید. ابزار استریپر و بیشتر آچارهای پانچ یا سوکت زن، دارای قسمتی هستند که می توان با استفاده از آن برش صاف ایجاد کرد، اما اگر این ابزارها را در اختیار ندارید، می توانید با کمک خط کش و تیغ رشته سیم ها را برش دهید.
نکته: اگر رشته سیمی کوتاه یا بلندتر از باقی رشته ها باشد، هنگام اتصال سوکت با مشکل مواجه خواهید شد.
مرحله چهارم/اتصال کانکتور RJ45
کانکتور را طوری قرار دهید که گیره آن در قسمت زیرین و پین های کوچک فلزی اش در قسمت بالایی باشد تا دید بهتری داشته باشید. سپس رشته سیم ها را به صورتی داخل کانکتور ببرید تا هر یک از سیم ها با ترتیب درست داخل یک شیار قرار گیرند.
نکته: توجه کنید که قسمت روکش دار کابل شبکه باید داخل کانکتور فرو رود. اگر این اتفاق نیفتاد، بدان معنا خواهد بود که در قسمت برش دو سانت و نیمی و یک سانت و سه میلیمتری خطایی رخ داده است.
نکته: اگر هنگام جایگذاری رشته سیم ها داخل شیار با مشکل مواجه شدید، قبل از تلاش مجدد و اعمال فشار، سیم ها را از کانکتور خارج و خمیدگی های احتمالی را صاف کنید.
مرحله پنجم/آچار سوکت زن
آخرین مرحله برای سوکت زنی کابل شبکه، استفاده از آچار سوکت زن یا همان آچار پانچ است. کانکتور را مانند تصویر به داخل قسمت مشخص شده ببرید و تا جایی آن را به داخل فشار دهید که دیگر امکان جلو رفتن نداشته باشد. یک یا دو بار دسته های آچار را فشار دهید تا عملیات پانچ شدن به خوبی انجام گیرد.
در واقع وظیفه این آچار، فرو کردن پین های فلزی در شیارهای کوچک کانکتور است که رشته سیم ها در آن جای دارند.
کلام آخر
همانطور که در ابتدای این مقاله گفته شد، سوکت زدن کابل شبکه یکی از حساس ترین مراحل راه اندازی شبکه به حساب می آید. از این رو بهتر است برای انجام این کار و کلیه فرایند شبکه سازی از افراد متخصص کمک بگیرید؛ اما اگر به هر دلیلی به فرد متخصص دسترسی نداشتید، با خواندن این مقاله می توانید عملیات اتصال کانکتور RJ45 را بدون نقص و اختلال انجام دهید. در صورتی هم که خطایی در این مرحله رخ داده باشد، با استفاده از تست فلوک می توان به راحتی آن را عیب یابی کرد.